“ကံ” ကိုသာလည္း အားမကိုးရာ

ဆရာမုိး minkyiai / at 4:38 AM / /

က်ေနာ္ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ လုပ္တိုင္းမျဖစ္စိတ္မညစ္နဲ႕ ဆိုတဲ့ပို႕စ္မွာ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားေတြျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို လက္ခံတတ္ဖို႕.. ေနာက္ျပီး.. ဗုဒၶဘာသာဆုိသည္မွာ ကံနဲ႕ ကံရဲ႕အက်ိဳးကိုယံုၾကည္မွ ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္ျဖစ္တယ္လို႕ က်ေနာ္ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ က်ေနာ္ေဖာ္ျပတဲ့အထဲမွာ ကံနဲ႕ ကံရဲ႕အက်ိဳးကိုယံုၾကည္ဖို႕ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းကို ကံေၾကာင့္ပါလို႕ေတာ့ ယူဆလို႕မရပါဘူး။ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားေတြ ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ အရင္ဆံုးလက္ခံတတ္ဖို႕ ေဖာ္ျပထားတာပါ။ အခုေဖာ္ျပမွာကေတာ့ ကံကိုသာလည္း အားမကိုးရာဆိုတာပါ။ ဟုတ္ပါတယ္.. ကိုယ္က ဟိုးအရင္ အတိတ္ဘ၀ေတြတုန္းက ကုသုိလ္ေတြ အကုသိုလ္ေတြ ေရာေႏွာျပီး လုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ယခုျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ေမွာက္ကာလမွာလည္း အက်ိဳးေပးရင္ ကုသိုလ္ေရာ အကုသိုလ္ေရာ ေရာျပီးအက်ိဳးေပးမွာပါ။ ကုသိုလ္လုပ္ေနေသာ္လည္း မေကာင္းက်ိဳးေတြ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္.. အကုသုိလ္ေတြ လုပ္ေနရဲ႕သားနဲ႕လည္း ၾကီးပြားခ်င္ ၾကီးပြားေနမယ္။ ဒါကေတာ့ ဟိုးအရင္အတိတ္ကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးေပးေတြေၾကာင့္ပါ။ ဒီလိုဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႕က ျဖစ္ေနတဲ့ ကံေတြအေပၚမွာပဲ ကံစီမံရာကိုခံေတာ့မွာလား? ဆိုတာေမးစရာျဖစ္လာပါတယ္။

အရင္ဆံုး ကံစီမံရာကိုပဲ လက္ခံၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္။ ဒါဆို စာေမးပြဲေျဖမဲ့အခ်ိန္မွာ စာမက်က္ဘူး ထားပါေတာ့။ ကံပဲကြာ.. ျဖစ္လာသမွ် ကံ ကံရဲ႕ အက်ိဳးေပါ့.. ကိုယ္ကက်က္လို႕ေရာ ဘာတတ္ႏုိင္မွာလဲ.. က်က္မေနေတာ့ပါဘူးကြာ ဆိုရင္ေတာ့.. ဒါဟာ ကံကိုၾကီးပဲ ပံုခ်လိုက္တာပါ။ စာမက်က္ပဲ စာေမးပြဲသြားေျဖရင္ေတာ့ ေအာင္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုဆိုရင္.. ကံကိုၾကီးပဲ အားကိုးလို႕ မရတာေတာ့ ေသခ်ာသြားျပီ။ ဒါဆို ဘာေတြလိုေနလည္း?? ဟုတ္ျပီ.. ကိုယ္ကဟိုးအရင္အတိတ္က အကုသိုလ္ေတြလုပ္ခဲ့တာမ်ားလို႕ ကံေတြမေကာင္းဘူး ထားပါေတာ့.. ဒါဆို ကံေကာင္းေအာင္ ကံကိုေျပာင္းျပစ္ရမွာေပါ့။ ဆိုးတဲ့အကုသိုလ္ကံေတြ ကိုယ့္မွာ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အရင္အတိတ္ဘ၀က ျပဳခဲ့ဘူးတဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြ အက်ိဳးေပးေနျပီလို႕ သိလုိက္ပါ.. သိျပီဆိုတာနဲ႕ အကုသိုလ္မီးေတြကို ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ေရေတြနဲ႕ မ်ားမ်ားေလာင္းျပစ္ရပါမယ္။ ဒါမွလည္း အနည္းနဲ႕ အမ်ားခံႏုိင္ရည္ရွိမွာပါ။ ေနာက္ျပီး.. ဘုရားရွင္ေဟာျပဆံုးမတဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္.. ေစတနာဟံ ဘိကၡေ၀ ကမၼံ၀ဒါမိ တဲ့ ေစတနာကို ကံ ဟုငါဘုရားေဟာ္ေတာ္မူတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဒီလိုဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ေတြ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္တုိင္းမွာ ေစတနာေကာင္းရင္ ကံေကာင္းမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသြားျပီ။ ဘယ္အလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ ေစတနာေကာင္းေကာင္းထားဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ေစတနာဆိုတာ တူေသာအက်ိဳးကို ေပးပါတယ္။ ေစတနာေကာင္းျပီး ကံမေကာင္းတာကေတာ့ အလယ္ေဇာ ငါးခ်က္ေၾကာင့္ဆိုတာ က်ေနာ္ရွင္းျပျပီးသြားပါျပီ။ ကိုယ္က ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ လုပ္ေနရဲ႕သားနဲ႕ အလယ္ေဇာ ငါးခ်က္ေၾကာင့္ ဆုိးတဲ့ကံေတြၾကံဳလာရင္လည္း က်ေနာ္ေပးတဲ့ ဥပမာေလးကို သတိရလိုက္ပါ။ ေဗာဓိပင္ပ်ိဳးလို႕ ေျခက်ိဳးရ ေဗာဓိကိုင္းခ်ိဳးလို႕ ေရႊအိုးရ ဆိုတဲ့အတုိင္းပါပဲ.. ကုသိုလ္လုပ္ေနရဲ႕သားနဲ႕ ေစတနာေတြေကာင္းရဲ႕သားနဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြပဲရေနတယ္ ဆိုတာဟာလည္း အပ္၀င္ပုဆိန္ထြက္ ဆိုသမ်ိဳးဆိုတာ သေဘာေပါက္ေလာက္ပါျပီ။

ဒီလိုဆိုရင္ ကံၾကီးပဲအားကိုးလို ့မရရင္ ဘာေတြလိုမလဲ? ကံၾကီးပဲအားကိုးလို႕ မရရင္ေတာ့ ဥာဏ္နဲ႕ ၀ရိယ ဆိုတာ ပါလာပါျပီ။ ယခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ ဘယ္အလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ရိယ မွ်တဘို႕ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒီသံုးခုတည္းက တစ္ခုခု ခ်ိဳ႕ယြင္းေနရင္ေတာ့ အနည္းနဲ႕အမ်ားေတာ့ အရႈံးနဲ႕ရင္ဆိုင္ေနရမယ္ဆိုတာ မလြဲမေသြပါပဲ။ ကံဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ဥာဏ္နဲ႕ ၀ရိယအားမစိုက္ရင္ ဘာမွမျဖစ္လာသလို.. ဥာဏ္နဲ႕၀ရိယ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ကံမပါရင္ေတာ့ ျဖစ္ေတာ့ျဖစ္မယ္.. ဒါေပမယ့္ ေအာင္ျမင္မႈရခ်င္မွ ရပါမယ္။ ဒါကိုေတာ့ လူတုိင္းလက္ခံမွာပါ။ ဥပမာတစ္ခုေပါ့.. တခ်ိဳ႕ေတြ စာေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားတယ္.. ဒါေပမယ့္ ကံမပါတဲ့အတြက္ ကိုယ္စာေမးပြဲသြားေျဖမဲ့ေန႕မွ ေခါင္းမူးတာတို႕ ဖ်ားတာတို႕ျဖစ္တဲ့အတြက္ အမွတ္ေတြနည္းသြားရတယ္။ ဒါကေတာ့ ဥာဏ္နဲ႕ ၀ရိယေကာင္းျပီး ကံမေကာင္းတဲ့အတြက္ပါ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ကံေကာင္းပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ ဥာဏ္နဲ႕ ၀ရိယ မစိုက္ဘူးဆိုပါေတာ့။ အဲ့ေန႕မွာ သူက အမွတ္ေကာင္းေကာင္း ရမယ္.. ဒါေပမယ့္ ကံၾကီးပဲပံုခ်ျပီး ဘာစာမွၾကည့္မသြားတဲ့အတြက္ စာေမးပြဲက်ရင္ က်သြားႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဘုရားရွင္လက္ထက္က အဇာတသတ္မင္း အေၾကာင္းပါ..။ အဇာတသတ္ မင္းသားဟာ သူ႕ရဲ႕ ဖခင္ဗိမၼိသာရမင္းကုိ မသတ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ သူဟာ အဲ့ဘ၀မွာတင္ပဲ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားကိုနာျပီးတာနဲ႕ ေသာတာပန္ တည္ရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကံေတာ့ေကာင္းလာျပီး ဥာဏ္နဲ႕ ၀ရိယမစိုက္ပဲနဲ႕ အေပါင္းအသင္းဆိုး ေဒ၀ဒတၱနဲ႕ သြားေပါင္းမိတဲ့အတြက္ ေလာဟကုမၻီငရဲကို က်ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကံေကာင္းျပီး ဥာဏ္ နဲ႕ ၀ရိယကို ေကာင္းေကာင္း အသံုးမခ်မိတဲ့ အတြက္ပါ။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ အားလံုးကိုခ်ဲ႕ေတြးလို႕ ရေလာက္ပါျပီ။ ဒီလိုဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ေတြဟာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ရိယ သံုးပါး မွ်တဖို႕လိုတယ္ဆိုတာ ရွင္းသြားေလာက္ပါျပီ။

ကံကိုၾကီးသာပံုမခ်ပဲနဲ႕.. ဥာဏ္နဲ႕၀ရိယစိုက္ထုတ္ျပီး ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခု ေဖာ္ျပလိုပါတယ္။ သီဟို႒္ရာဇ၀င္မွာ ၀သဘမင္းဆိုတာ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ ၀ဘသမင္းဟာ မင္းျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဟူးရားပညာရွိေတြကိုေခၚျပီး သူဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ မင္းျပဳရမလဲဆိုတာ တြက္ခိုင္းပါတယ္။ တြက္ခ်က္ျပီးတဲ့အခါမွာ (၁၂) ႏွစ္မင္းျပဳရမယ္လို႕ သိလိုက္ပါတယ္။ ဒီေနာက္ သူဟာ မင္းသက္ရွည္ခ်င္တဲ့အတြက္ မင္းသက္ရွည္ေၾကာင္း ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြကို ရဟန္းသံဃာေတြဆီ ေမးပါတယ္။ ဒီေတာ့ သံဃာေတြက ၀ဘသမင္းျမတ္.. ေရစစ္လွဴပါ၊ နာမက်န္းျဖစ္တဲ့ ရဟန္းေတြကို ေဆးလွဴပါ၊ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ့တဲ့ ေက်ာင္းေဟာင္း ေစတီေဟာင္းေတြကို ျပဳျပင္ပါ၊ ငါးပါးသီလကို ေန႕စဥ္ေစာင့္ထိန္းျပီး ရွစ္ပါးသီလ.. ကိုးပါးသီလကို အခြင့္ရတုိင္း ေစာင့္ထိန္းပါဆိုျပီး မိန္႕လိုက္ပါတယ္။ ၀ဘသမင္းဟာ သံဃာေတာ္ေတြခုိင္းတဲ့အတုိင္း လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္တဲ့အတြက္ (၄၄)ႏွစ္ နန္းစံခဲဲ့ရပါတယ္။ ဒီအခ်က္မွာ အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့ ၀ဘသမင္းဟာ အတိတ္ကံအရ (၁၂)ႏွစ္ပဲ နန္းစံရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အတိတ္ကံကို ပစၥဳပၸန္ကံနဲ႕ ျပဳျပင္ယူလုိက္ေတာ့ (၄၄) ႏွစ္ေတာင္ နန္းစံခဲ့ရပါတယ္။ (၃၂)ႏွစ္ေတာင္ ပိုျပီး နန္းစံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကံၾကီးပဲပံုမခ်ပဲနဲ႕.. ဥာဏ္နဲ႕၀ရိယပါ စိုက္ျပီး သံုးပါးလံုးညီမွ်သြားတဲ့အတြက္ ေကာင္းက်ိဳး ခံစားရတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္ကံကိုဘယ္သူမွ လာျပီးျပင္လို႕မရပါဘူး.. မိမိကုိယ္တုိင္ပဲျပင္ရမယ္ဆိုတာ အားလံုးနားလည္ ေလာက္ပါျပီ။

ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္အထိ ဆိုးေနတဲ့ကံကို ျပဳျပင္တဲ့နည္းေလးပါ။ ကံေတြ ၾကိဳက္သေလာက္ ဆိုးစမ္းပါေစ.. ကုသုိလ္(၅)မ်ိဳးနဲ႕ ျပဳျပင္လုိ႕ရပါတယ္။ ကုသိုလ္ငါးမ်ိဳးကေတာ့ (၁) ဒါနျပဳျခင္း (၂) သီလေဆာက္တည္ျခင္း (၃) ဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ားျခင္း (၄) ေမတၱာပြားမ်ားျခင္း (၅) ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ျခင္း ပါ။ အဲ့ကုသိုလ္ငါးမ်ိဳးကို အခ်ိန္ရတုိင္း ေန႕စဥ္သာျပဳလုပ္ေပးလိုက္စမ္းပါ။ ဆိုးေနတဲ့ကံေတြဟာ ေတာင္းပန္ျပီးေတာင္ နင္ေနငါသြား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ကုသိုလ္ငါးမ်ိဳးထဲမွာ အျမင့္ဆံုးကုသိုလ္ျဖစ္တဲ့ ၀ိပႆနာကုသုိလ္လည္း ပါေနတာဆိုေတာ့ တရားမွတ္ရင္းနဲ႕ေတာင္ အရဟတၱမဂ္ အရဟတၱဖိုလ္ဆိုတဲ့ တရားထူးတရားျမတ္ေတြရျပီး သံသရာ၀ဋ္ကေနေတာင္ ကၽြတ္သြားဦးမွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကံေတြဘယ္ေလာက္ၾကီးပဲဆိုးေနပါေစ.. စိတ္မညစ္ပါနဲ႕။ ကံကိုသာ အားမကိုးပဲနဲ႕.. ကုသုိလ္ငါးမ်ိဳးလံုးကို ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ရိယ သံုးပါးလံုးမွ်တေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျပီးေတာ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို အျမန္ဆံုးတက္လွမ္း ႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။