ဟုတ္ပါ့… ဒီေန႕ဟာ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ပါလား..။ ေအာ္.. ႏွစ္သစ္ကူးတယ္ ကူးတယ္သာေျပာရတယ္.. တကယ္ေတာ့ ေသဖို႕ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ကူးေနရတာပါလား.. သံေ၀ဂရမိပါရဲ႕။ ကဲ.. ႏွစ္ေတြေျပာင္းသလို သင္ေရာ ဘာေတြေျပာင္းျပီလဲ?
ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ကူးခဲ့ပါျပီ..။ ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့အခ်ိန္ လမ္းဆံုမွာ ေျခစံုရပ္ျပီး ဆင္ျခင္ သံုးသပ္သင့္ပါတယ္။ ဘယ္လိုသံုးသပ္ရမလဲ ဆိုေတာ့.. ႏွစ္ေဟာင္းကေန ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းခြင့္ရတာဟာ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ငါမေသခဲ့လို႕ပဲ.. ႏွစ္ေဟာင္းမွာ မေသခဲ့ေပမဲ့ ႏွစ္သစ္ကိုေရာက္တာနဲ႕ ငါ့ရဲ႕ အသက္ဟာ တစ္ႏွစ္ၾကီးလာျပီ၊ ေသဖို႕တစ္ႏွစ္ ပိုနီးလာျပီ။ ႏွစ္သစ္ရဲ႕ ရက္စြဲတစ္ခုခုမွာ ငါေသခ်င္ေသသြားႏိုင္တယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ ေသျခင္းကို လြန္ေျမာက္ခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္သစ္မွာ လြန္ေျမာက္ခ်င္မွ လြန္ေျမာက္မယ္ဆိုတာ အျမဲႏွလံုးသြင္း သံုးသပ္ေနရပါ့မယ္။ ဒါမွလည္း ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ျဖစ္မွာပါ။ လူျဖစ္လာရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ျပီးေတာ့ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ကို တက္လွမ္းႏို္င္ဖို႕ပါ။ ဒါေပမယ့္ လူေတြဟာ ငါ နက္ျဖန္ေတြ အမ်ားၾကီး ၾကံဳရဦးမွာပဲဆိုျပီး ေသမင္းကို ေမ့ေနၾကပါတယ္။ အဲ့လိုမနက္ျဖန္ေတြ အမ်ားၾကီးၾကံဳရဦးမွာပဲဆိုျပီး ေသမင္းကိုေမ့ေနတာဟာ ကုသိုလ္လုပ္ဖို႕ ေမ့ေနတာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။ ေသမင္းကိုေမ့ေနၾကလို႕ပဲ ေသမင္းနဲ႕ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ မရႈႏုိင္ မကယ္ႏုိင္ ျဖစ္ၾကရတာပါ..။ ဒါ့ေၾကာင့္ ႏွစ္ေတြေျပာင္းတုိင္း အခ်ိန္ေတြေျပာင္းတုိင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအျမဲတမ္း ေမးေနရမယ့္ ေမးခြန္းတစ္ခု ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ မင္း.. ေသဖို႕အတြက္ ဘာေတြျပင္ဆင္ျပီးျပီလဲ ဆိုတာပါ။ ႏွစ္ေတြတုိးတုိးျပီးလာသလို မင္းရဲ႕ ကုသုိလ္ေတြတိုးလာျပီလား.. ဒါမွမဟုတ္ အကုသိုလ္ေတြပဲ တိုးေနျပီလားဆိုတာ ေမးေနရပါမယ္။
တကယ္ေတာ့ စကၠန္႕ေတြ မိနစ္ေတြ နာရီေတြ ဆိုတဲ့အခ်ိ္န္ေတြဟာ အသက္ေတြပါ။ အခ်ိန္ဆိုတာအသက္.. အသက္ဆိုတာ အခ်ိန္ပါ။ လူအမ်ားစုဟာ အသက္ကိုေတာ့ တန္ဖိုးထားၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္က်ေတာ့ တန္ဖိုးမထားၾကတာ မ်ားတယ္။ ဘာလို႕ တန္ဖိုးမထားရလည္းဆိုေတာ့ ေသမွာကို ေမ့ေနလို႕ပါ။ ေသျခင္းတရားကို ေမ့ေနၾကလို႕လည္း အခ်ိန္ကိုရတဲ့နည္းနဲ႕ ျဖဳန္းျပစ္ေနၾကတာပါ။ အခ်ိန္ကို ျဖဳန္းတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အသက္ကို ျပန္သတ္ေနတာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္တုိင္းမွာ ကုသိုလ္၊ ပညာ၊ ဥစၥာ တစ္ခုခု မရပဲ အလကားအက်ိဳးမရွိ ကုန္သြားတယ္ဆိုရင္ေတာ့.. အဲ့ဒါကိုမွတ္လိုက္ပါ.. အခ်ိန္ျဖဳန္းျပီးေတာ့ ကိုယ့္အသက္ကို ကိုယ္ျပန္သတ္ေနတယ္ ဆိုတာ..။ ေမြးကတည္းကေန ယခုအခ်ိန္ထိ က်ေနာ္တို႕ေတြ အခ်ိန္ကို ဘယ္လိုသံုးခဲ့လည္းဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာ အသိဆံုးေနမွာပါ။ ေမြးစကိုမၾကည့္ပဲနဲ႕.. ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကိုပဲ ၾကည့္လိုက္ပါလား.. ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္မွာ ကိုယ့္အတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ေစမဲ့အလုပ္ေတြ.. ကုသုိလ္ရမယ့္အလုပ္ေတြ.. မိမိသူတစ္ပါး အက်ိဳးရွိမဲ့အလုပ္ေတြ ဘာေတြမ်ားလုပ္ျပီးျပီလဲဆိုတာ.. ျပန္ေမးဖို႕ လိုပါတယ္။ ႏွစ္ေတြ လေတြ ရက္ေတြ ေျပာင္းလာတယ္ဆိုတာဟာ တကယ္ေတာ့ ေသမင္းရွိရာေနရာကို သြားေနၾကတယ္ဆိုတာ လူေတြေမ့ေနၾကတယ္။ လွမ္းေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြဟာ ေသမင္းဆီကိုလွမ္းေနတာပါ။ ဒီလိုဆိုရင္ ကိုယ္ကေသမင္းနဲ႕ရင္ဆိုင္ဖို႕ ဘာေတြျပင္ျပီးျပီလဲ? ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာဆိုတဲ့ ရိကၡာေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ားမ်ားစုေစာင္းျပီးျပီလဲ? က်န္ခဲ့တဲ့ႏွစ္မွာ ကုသိုလ္ေတြ ဘယ္ေလာက္စုေစာင္းျပီးျပီလဲ? လာမယ့္ႏွစ္သစ္မွာေရာ ဘာေတြထပ္တိုးျပီး စုေစာင္းဦးမွာလဲ? ဆိုတာ အျမဲတမ္းကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးေနရပါမယ္။
ႏွစ္သစ္မွာ ေသမင္းအေၾကာင္းကိုစျပီး ေျပာလိုက္လို႕ မဂ္လာမရွိဘူးလို႕ မထင္လိုက္ပါနဲ႕။ ေသျခင္းတရား အေၾကာင္းေျပာတာေလာက္ မဂၤလာရွိတာ ေလာကမွာ မရွိပါဘူး။ ေသျခင္းတရားအေၾကာင္း ေတြးျခင္းဟာလည္း ေလာကမွာ က်က္သေရ အရွိဆံုးပါပဲ။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ ေသျခင္းတရားကို အမွတ္ထင္ထင္ သတိရေနမွာသာ မေသခင္ အခိုက္အတန္႕ကာလမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့အလုပ္၊ အလုပ္သင့္အလုပ္ထုိက္ဆံုး အလုပ္ေတြနဲ႕ တန္ဖိုးရွိရွိ အသံုးခ်သြားႏုိင္မွာ ျဖစ္လို႕ပါ။ ေသျခင္းတရားကို သတိရေအာက္ေမ့တာ.. ေသျခင္းတရားကို ဆင္ျခင္ပြားမ်ားတာဟာ စိတ္ညစ္ဖို႕ စိတ္ဓါတ္က်ဖို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ခိုင္ဖို႕ စိတ္ဓါတ္ျမင့္ဖို႕ပါ။
က်ေနာ္တို႕ေတြရဲ႕ ျမန္မာႏွစ္သစ္ ကူးခဲ့ပါျပီ။ ႏွစ္သစ္နဲ႕ေသမင္းဆိုတဲ့အတုိင္းပါပဲ.. ႏွစ္သစ္တုိင္း ႏွစ္သစ္တုိင္း အျမဲတမ္းေမးေနရမယ့္ စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္။ ႏွစ္ေတြ သစ္လာတာနဲ႕အမွ်.. မင္းမွာေရာ ေသမင္းကို ရင္ဆုိင္ဖို႕ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ ဆိုတဲ့ လက္နက္အသစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား စုေစာင္းျပီးျပီလဲဆိုတာပါ။ သာမညေတာင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးၾသ၀ါဒေလး မွတ္မိပါရဲ႕...
ေနထြက္ကရွာေဖြ ေန၀င္သို႕ေရာက္
ကုသလႏွင့္ အကုသလ
ဘယ္သူက သာသည္ဟု၊
ဥာဏ္စကၡဳ ျပန္၍ရွင္း၊
ထုိစာရင္း မရွင္းလွ်င္၊
ေလာကတြင္လူမဟုတ္၊
ေလာကုတ္မွာ မဂ္ဖိုလ္ရႈံး၊
လူရုပ္ေပ်ာက္ဆံုး တဲ့။
ဒီလိုဆိုရင္ က်ေနာ္တို႕ေတြဟာလည္း ႏွစ္သစ္ေတြ ေျပာင္းလာခဲ့ျပီဆုိတာနဲ႕အမွ် စာရင္းျပန္ရွင္းဖို႕ လိုလာပါျပီ။ ကုသုိလ္နဲ႕ အကုသိုလ္ေတြ ဘယ္ဟာေတြပိုလုပ္ခဲ့လဲဆိုတဲ့ တစ္ႏွစ္စာ စာရင္းရွင္းလိုက္ပါ။ တစ္ႏွစ္စာစာရင္း ရွင္းျပီးျပီဆုိတာနဲ႕.. လာမယ့္ ႏွစ္သစ္မွာလည္း ကုသိုလ္ေတြ တိုးသထက္တိုးေအာင္ စုမယ္.. ေသမင္းဘယ္အခ်ိန္ေခၚေခၚ ျပံဳးျပံဳးေလး ေသႏုိ္င္ေအာင္ ၾကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ေလးေတြေမြးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လာမယ့္ႏွစ္သစ္ဟာ တကယ့္ မဂ္လာရွိတဲ့ႏွစ္သစ္ေလး တစ္ခုျဖစ္မွာ မလြဲဧကန္ပါပဲ။ လာမယ့္ႏွစ္သစ္မွာ ေသမင္းကိုျပဳံျပံဳးေလး ရင္ဆိုင္ႏုိ္င္ဖုိ႕… အားလံုးပဲ ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႕ ကုသိုလ္ေတြ မ်ားသထက္ မ်ားေအာင္စုကာ ေသမင္းကို ရင္ဆိုင္ဖို႕ၾကိဳးစားရင္း… မဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္ကို တက္လွမ္းႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစား အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။
4 ရင္ထဲရွိသမွ် ထားခဲ့ၾက:
ဖတ္သြားတယ္ဗ်ာ ... ငယ္ငယ္ကေရးဖူးတဲ့ စာေလးတစ္ေၾကာင္းျပန္ရခ်င္တယ္ဗ်ာ ... အစေဖာ္လို႔ကို မရေတာ့ဘူး။ ဘယ္လိုျပန္ရွာရမလဲ မသ္ိဘူး။ စာေကာင္း ေပမြန္ေတြ ဆက္လက္ေရးသားႏိုင္ပါေစဗ်ာ
ဖတ္ပါတယ္
သာဓုေခၚပါတယ္
တီ လဲေသတတ္ဖိို႔ၾကိုးစားေနတယ္
လူျဖစ္လာရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုက ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာဆိုတဲ့ ကုသိုလ္ေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ျပီးေတာ့ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ကို တက္လွမ္းႏို္င္ဖို႕ပါ မွန္တယ္ ကိုေမာင္ေကာင္း မနက္ျဖန္ဆိုတာ မေသခ်ာတဲ့အတြက္ အခ်ိန္ရတိုင္း ကုသိုလ္ရမည့္အလုပ္ေတြကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ၿပီး လုပ္သင့္ပါတယ္
တကယ္ေကာင္းတဲ့ပို႕စ္ပါ..
Post a Comment