လူျဖစ္ရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္

ဆရာမုိး minkyiai / at 6:34 PM / /

လူတိုင္းလူတုိင္းမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ိဳးစံု ရွိၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေက်ာ္ၾကားခ်င္တယ္.. တခ်ိဳ႕က ၾကီးပြားခ်မ္းသာခ်င္တယ္.. တခ်ိဳ႕က အာဏာပါ၀ါ ၾကီးမားခ်င္ၾကပါတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကတာေပါ့..။ ဒါေပမယ့္ လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေတာ့ ေမ့ထားၾကတာမ်ားပါတယ္။ လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေတာ့ တခါမွ ေသခ်ာတိတိက်က် မေတြးမိၾကပါဘူး။ လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေမ့ေနၾကလို႕ပဲ လူသားအမ်ားစုဟာ ကိုယ့္က်င့္သီလေတြ ပ်က္စီးေနၾကရတာပါ။ ကိုယ့္က်င့္သီလေတြ ပ်က္စီးၾကလို႕ပဲ မလုပ္သင့္တဲ့ အကုသိုလ္ေတြလုပ္မိ.. မၾကံသင့္တဲ့အေတြးေတြၾကံမိနဲ႕… ေနာက္ဆံုးေတာ့ မဲ့ေသေတြ ေသၾကျပီး အပါယ္ေလးပံုမွာ ပလံုစီေနၾကရတာပါ။ လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ေလးကို ေသခ်ာသိသြားရင္ေတာ့ မဟုတ္တာမလုပ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္ အခုေျပာမွာက လူျဖစ္ရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ ဆိုတာပါ…။

လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကဘာလည္း??? လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကုသုိလ္မ်ားမ်ားလုပ္ျပီးေတ့ာ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို တက္လွမ္းႏိုင္ၾကဖို႕ပါ။ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ကို လူအမ်ားစု ဘာလို႕ေမ့ၾကလဲဆိုေတာ့ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြခံစားျပီးေတာ့ အ၀ိဇၨာဆိုတဲ့ အမိုက္ေမွာင္ထဲကေန ရုန္းမထြက္ႏုိင္ၾကလို႕ပါ။ တကယ္တမ္း လူလာျဖစ္တာဟာ ကုသိုလ္မ်ားမ်ားစုဖို႕ပါ။ ဘာလို႕ကုသိုလ္စုဖို႕လို႕ ေျပာရလဲဆိုေတာ့ လူ႕ျပည္ဟာ လမ္းဆံုလို႕ေျပာလည္း မမွားပါဘူး။ ကုသိုလ္ေတြစုျပီးေတာ့ ေကာင္းရာသုဂတိ သြားဖို႕လမ္းရွိသလို.. အကုသိုလ္ေတြလုပ္ျပီးေတာ့ အပါယ္ေလးဘံုကို ဆင္းမဲ့လမ္းလည္းရွိပါတယ္။ ဥပမာ.. နတ္ျပည္ဆိုရင္ ကုသိုလ္မ်ားမ်ားစုလို႕ မရႏုိင္တဲ့ေနရာပါ..။ နတ္ေတြခံစားရတဲ့ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြဟာ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့အတြက္ ဘာကုသိုလ္မွ မလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ကုသုိလ္တရားလုပ္ဖို႕ လံုး၀မလြယ္ႏုိင္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႕လူ႕ျပည္နဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ပါတယ္။ လူ႕ျပည္မွာ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ အာရံု(၆)ပါးေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနျပီးေတာ့ေတာင္မွ ကုသိုလ္ေတြလုပ္ဖို႕ ေမ့ေနၾကတယ္ဆိုရင္.. နတ္ျပည္မွာ မလုပ္ႏုိင္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ စဥ္းစားလို႕ ရေလာက္ပါျပီ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အပါယ္ေလးဘံု.. ဒါကေတာ့ အေထြအထူးေတြးစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ခ်မ္းသာမရွိ ဆင္းရဲအတိနဲ႕ ဒုကၡေ၀ဒနာ ခံစားေနရတဲ့ဘံုပါ။ ဘာဆိုဘာမွလုပ္လို႕ မရႏိုင္တဲ့ေနရာပါ။ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕အကုသိုလ္ေတြကို ခႏၶာနဲ႕ရင္းျပီး ျပန္ေပးဆပ္ေနရတဲ့ဘံုပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တျခားဘံုေတြနဲ႕ယွဥ္ျပီးေတာ့ လူ႕ဘံုကို လမ္းဆံုလို႕ ေျပာရတာပါ..။

လူအမ်ားစုဘာလို႕ လူျဖစ္ရျခင္းရည္ရြယ္ခ်က္ေတြေမ့ျပီးေတာ့ ကုသိုလ္ေတြဘာလို႕မလုုပ္ၾကသလဲ?? အဓိက အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ေသျခင္းတရားကို ေမ့ေနၾကလို႔ပါ။ ငါမေသေသးပါဘူး.. ငါမေသေသးပါဘူးလို႕ ထင္ေနၾကလို႕ ကုသိုလ္ေတြ မလုပ္ျဖစ္ၾကတာပါ။ ျပီးေတ့ာ လူ႕သက္တမ္း (၁၀၀) ကိုအရွည္ၾကီးထင္ျပီးေတာ့ အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းေနၾကတဲ့အတြက္လည္း ေမ့ေနၾကရတာပါ။ လူ႕ဘ၀သက္တမ္းဟာ တိုတိုေလးပါ။ ဘယ္ေလာက္ တိုသလဲဆိုရင္ လူ႕ျပည္မွာေနရတဲ့ ႏွစ္(၁၀၀)ဟာ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္မွာ တစ္ရက္ပဲ ၾကာပါတယ္။ ဒါကိုပဲ အၾကာၾကီးေတြထင္ျပီးေတာ့ အကုသိုလ္ေတြလုပ္ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြခံစား ေသေတာ့ အပါယ္သြားၾကရတာပါ။ ဆရာေတာ္ရွင္ဇ၀န ေဟာျပဆံုးမတဲ့စကားေလးတစ္ခု အမွတ္ရမိပါတယ္..။ ဆရာေတာ္ဆံုးမထားတာက ပညာမဲ့ပုဂၢိဳလ္သည္ ရလာေသာလူ႕ဘ၀ခႏၶာကိုယ္ကို ကာမဂုဏ္အာရံု ခံစားျပီးေတာ့ အပါယ္ေလးပါးသို႕ သြားသည္.. ပညာရွိပုဂၢိဳလ္သည္ ရလာေသာလူ႕ဘ၀ခႏၶာကိုယ္ကို ကုသိုလ္ရဖို႕.. မဂ္ဖုိလ္ရဖို႕အတြက္ အသံုးခ်ျပီးေတာ့ နိဗၺာန္သို႕သြားသည္ တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္.. က်ေနာ္တို႕ေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ခႏၶာဆိုတဲ့အရာၾကီးကို ကုသိုလ္ဆိုတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႕ ေပး၀ယ္ျပီးေတာ့ ခဏေလး ရထားၾကတာပါ။ ဒီရလာတဲ့ခႏၶာၾကီးကို အရင္းျပဳျပီးေတာ့ ကုသိုလ္ေတြမ်ားေအာင္စုျပီး မဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္ကိုတက္လွမ္းမွသာ ကိုယ့္အတြက္ အျမတ္က်န္မွာပါ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့.. ကိုယ့္မွာ အျမတ္ရဖို႕ေနေနသာသာ အရင္းပါရႈံးျပီးေတာ့ ရႈံုးတဲ့အေၾကြးေတြကိုပါ အပါယ္ေလးဘံုမွာသြားျပီးေတာ့ ခႏၶာနဲ႕ ထပ္ျပီးဆပ္ေနၾကရဦးမွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အရင္းမရႈံးပဲနဲ႕ အျမတ္မ်ားမ်ားရျပီး နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို တက္လွမ္းႏုိင္ဖို႕လိုပါတယ္။

လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေမ့ျပီး ေလာကီအလုပ္ေတြလုပ္.. ျပီးေတာ့ အျမတ္မရအရင္းပါရံႈးျပီး အပါယ္ေလးဘံုကို သြားရတဲ့အေၾကာင္းေလးတစ္ခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္လင္မယား ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ...။ ဆရာ၀န္လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ဟာ ႏုိင္ငံရပ္ျခားကိုသြားျပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္ၾကပါတယ္။ သူတို႕အလုပ္လုပ္ျပီးေတာ့ စုခဲ့တာ ေဒၚလာေတြ ေသာင္းနဲ႕ခ်ီျပီး ရလာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံျပန္လာျပီးေတာ့ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြ ခံစားမယ္ဆိုျပီးေတာ့ ျပန္လာၾကတာ။ ျပန္လည္းေရာက္ေရာ သိတ္မၾကာလိုက္ပါဘူး.. ၀ယ္ထားတဲ့ အိမ္အသစ္ ေပၚမွာေတာင္ တက္မေနလိုက္ရေသးဘူး.. ေယာက်္ားက ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာျပတ္ျပီးေတာ့ ေသပါတယ္။ ေယာက်္ားေသတာၾကည့္ျပီး မိန္းမက သံေ၀ဂ ရမယ္မရွိပါဘူး.. ႏွလံုးေရာရျပီးေတာ့ သိတ္မၾကာခင္မွာပဲ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆံုးပါးသြားပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ျပီး သံေ၀ဂရမိပါတယ္။ သူတို႕ရထားတာေဒါက္တာဘြဲ႕ပါ..။ ဒါေပမယ့္ ေလာကုတၱရာအသိတရား ဘာမွမသိ လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေမ့.. ျပီးေတာ့ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြ ခံစားရတာကို လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြထင္ျပီးေတာ့ ေငြေတြမ်ားမ်ားရဖို႕ပဲ စဥ္းစားေတြးေတာၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္.. အျမတ္ရဖို႕ေနေနသာသာ အရင္းပါရႈံးျပီးေတာ့ အပါယ္ေလးဘံုကို ေရာက္သြားၾကရတာပါ။

က်ေနာ္အထက္မွာ ေျပာခဲ့တာေတြအားလံုးဟာ လူ႕ဘ၀ရဲ႕တန္ဖိုးကိုနားလည္ျပီးေတာ့ ကုသိုလ္ေတြမ်ားမ်ားစုျပီး မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို တက္လွမ္းႏုိင္ၾကဖို႕ပါ။ ေလာကီအလုပ္ေတြလုပ္ေနရင္းနဲ႕ ကုသိုလ္လုပ္ဖို႕ မေမ့ဖို႕ပါ။ ကုသိုလ္လုပ္ဖို႕ ေမ့ေနတယ္ဆိုတာဟာလည္း လူျဖစ္ရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေမ့ေနတာပါ။ လူျဖစ္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေမ့ေနရင္ေတာ့ လူမျဖစ္မဲ့ေနရာကို သြားခ်င္ေနတယ္လို႕ပဲ မွတ္လိုက္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသဖို႕အတြက္ ျပင္ဆင္ျပီးျပီလားဆိုတာကို ကိုယ့္ကိုကိုယ္အျမဲတမ္းေမးေနျပီးေတာ့ အခ်ိန္တိုင္းလိုလိုမွာ လူျဖစ္လာတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းကိုမေမ့ပဲနဲ႕ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို တန္ဖိုးရွိေအာင္ အသံုးခ်တတ္ဖို႕ပါ။ ေသမင္းမလာခင္ ေသမင္းကိုေၾကာက္ေနရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသမင္း ဘယ္အခ်ိန္ေခၚေခၚ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနဖို႕.. ျပီးေတာ့ ျပံဳးျပံဳးေလး ေသသြားတတ္ဖို႕ကို ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး ေနာက္ဆံုးမွာသြားတဲ့ မေမ့မေလ်ာ့္မေပါ့မဆျမဲျမံတဲ့သတိတရားျဖင့္ ကိုယ္စီကိုယ္င ျပည္စံုေအာင္ ၾကိဳးစားၾကရင္း လူျဖစ္ရျခင္းရဲ႕အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုေသခ်ာသိျပီးေတာ့ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို တက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳေရးသားလိုက္ရပါတယ္။